เศษขยะประเภทอื่นๆๆ
มีขยะอีกมากมายนั้น ที่คนส่วนมากไม่รู้ว่าสามารถขายได้เหมือนกัน เช่น
ที่นอน
ที่สามารถนำไปปั่นเป็นนุ่นใหม่ได้
น้ำมันพืชเก่า น้ำมันปลา ไขมันปลา
น้ำมันถั่ว กากมะพร้าว เนื้อมะพร้าว
ทุกอย่างที่กล่าวมานั้นรับซื้อได้หมด นำไปรีไซเคิลเป็นไบโอดีเซลได้
ซึ่งได้ราคาเพราะปรับตัวตามราคาน้ำมันทุกวันนี้ขายกันปี๊บล่ะ 200
บาทเลยทีเดียว
โฟมสะอาด
เดิมนั้นไม่มีคนรับซื้อ
แต่ปัจจุบันนั้นมีผู้นำไปรีไซเคิลเป็นภาชนะพลาสติก เช่น
กล่องใส่แผ่นซีดี ในขณะที่เศษขี้เลื่อย เศษกิ่งไม้
ถ้าเป็นเศษขี้เลื่อยจากยางพารา
จะได้ราคาแพงกว่าพวกไม้เบญจพรรณ
เพราะสินค้าเหล่านี้ให้ราคากันตามค่าความร้อนที่ได้เวลานำไปใช้งาน ส่วนเศษกะลา
นำไปเผาอบเป็นคาร์บอนคุณภาพสูง หรอ
ขายให้กับโรงงานทำธูปหอม ส่วนเศษแป้งมันที่ตกหล่นตามลานมันนั้น เดิมทีจะถูกกวาดทิ้งเสียหมดโดยไม่มีคุณค่า
ทุกวันนี้มีคนมากวาดไปขายให้กับโรงงานทำแป้งเปียก สำหรับโรงงานทำกล่องกระดาษลูกฟูก
แม้กระทั่งน้ำเสีย กากตะกอนจากโรงงาน ถ้าเป็นอุตสาหกรรมกลุ่มเซมิคอนดักเตอร์ กลุ่มที่ผลิตเครื่องใช้ไฟฟ้าอิเล็กทรอนิกส์แผงวงจรนั้น ในน้ำเสียของโรงงานพวกนี้ จะมีส่วนผสมของทองคำ แพลทินัม
ลิเทียม เงิน
สามารถเข้าไปเสนอขอซื้อน้ำเสียเหล่านั้นจากโรงงานเหล่านี้
ซึ่งทางร้านได้ทั้งค่ากำจัดแล้วยังได้กากตะกอนน้ำเสียเป็นของแถม เอามาอบแห้ง
ป่นให้แห้งและร่วน
แล้วนำเข้าเครื่องแยกความหนักเบาของมวลสารเหล่านี้ ดึงเอาทองคำ
แพลทินัม ดึงเอาเงินออกมา แถมขายได้ราคาดีเสียด้วย
จะมีคนถามอยู่ตลอดเวลาว่า มีอะไรขายไม่ได้บ้างครับ แล้วจะมีคนมาบอกว่า เห็นทกอย่างขายได้หมดจริงๆ ขนาดคนตายไปแล้วเศษฟันที่ติดอยู่ที่ปากที่เป็นฟันเลี่ยมเงินเหลี่ยมทอง
ก็ขายได้
กระดูกสัตว์จากโรงฆ่าสัตว์ที่เขาโยนทิ้งยังเก็บมาขายได้ตั้งกิโลล่ะ 6-7
บาทเลยน่ะ แม้กระทั่งกากเหลือที่เหลือจากการต้มน้ำเต้าหู้ยังขายได้เลยน่ะครับ แม้กระทั่งหมาเน่าตายลอยน้ำมา
เขายังเอามาแล่หนัง หมักกับเกลือ ส่วนหนังหมาผืนละ 260-280 เนื้อมันเขาเอาไปเจียวต้มขายปี๊บล่ะ 220-230
ทำน้ำมัน ส่วนที่กระดูกของหมานั้น กิโลละ
6.50-7.50 เขาซื้อกันไปบดทำกระดูกป่น
ส่งขายโรงงานอาหารสัตว์อีกด้วย